We leven in roerige tijden. Iedereen heeft een mening. Online kan iedereen deze kwijt. In de fysieke wereld is dit soms moeilijker. Om je mening kwijt te kunnen, moet je eerst geïnformeerd zijn. Roeptoeteren komt niet zo goed aan. En om een geïnformeerde mening te vormen, moet je informatie ophalen of actief verkrijgen. Liefst niet via de socials van je eigen groep, maar onafhankelijk. En dan moet je de weg vinden die er is of die je gaat plaveien om kenbaar te maken dat je een ander standpunt inneemt.
Onrecht dan. Als actieve betekenis zegt het zoveel als dat je onredelijk, oneerlijk, onrechtvaardig en dus scheef behandeld wordt. Ik zie onrecht meer als oneerlijke behandeling, iets waar onrechtvaardigheid aan kleeft.
Vanuit de politiek zien we dit als mensen zich niet gehoord voelen of gepasseerd. Er wordt dan van emoties gebruikgemaakt. Ik denk dat het goed is dat iedereen de weg kan vinden om tegen onrecht te strijden. Het onrecht is dan ook dat die weg niet voor iedereen te vinden is of te plaveien, en de minst-mondigen die het grootste onrecht ervaren, ongehoord blijven.
Ik wil blijven strijden voor sociale rechtvaardigheid waarbij iedereen er beter van kan worden in plaats van bitter. Rustend op vertrouwen. En waar we met z’n allen werkelijk onrecht bestrijden, te beginnen met het vrije woord.