De mens. Zo ingewikkeld óf juist zo voorspelbaar. Over het algemeen hoeven we klimaatverandering niet meer te bevechten. We erkennen haar, maar handelen er niet naar. We doen immers al zo netjes; recyclen ons afval, proberen de auto en dode dieren op ons bord vaker te laten staan, maar leven gewoon op dezelfde te grote voet verder. Volgende maand bereiken we al World Overshoot Day. De dag dat we de bronnen van de aarde voor het hele jaar opgebruikt hebben. Er zijn veel tegenbewegingen gaande, waarvan ik Household Action en Degrowth mooie vind.
Dat de veranderingen waarmee jij thuis, in je dagelijks leven begint wél verschil maken, ook op je omgeving. En niet duur hoeven te zijn. Beginnend bij minderen; verminder simpelweg je gebruik (koop alleen wat je nodig hebt en laat je niet verleiden). Een soort eco-minimalisme. Bewuster leven is bevrijdend. Geen beperking! Iedereen kan verantwoordelijkheid nemen voor zijn omgeving. Koop duurzaam, zonder plastic, lokaal en zonder onderliggend lijden.
Degrowth is ook zo’n mooie. Groei, groei is al wat men hoort, maar groei is niet heilig. Het grote kapitaal en vooral de schijnbaar onstuitbare massaproductie en consumptie waar echt Niemand gelukkig van wordt. Een pad met een verwoestende voetafdruk en uitwerking op onze medemensen, dieren en omgeving. We kunnen niet oneindig groeien én op deze grote voet blijven leven. Ontgroei en begin vast met kruipen dan hoeven we straks wat minder hard te rennen. Laten we die Overshoot-datum verzetten. Geloof me, het is bevrijdend en werkt aanstekelijk.